Het is vandaag precies 5 jaar geleden dat op Ruisbroek de laatste wedstrijd werd verreden, de final countdown. Hiermee kwam een einde aan prachtige jaren op een circuit wat zeer bijzonder was. Netjes was het er niet maar de sfeer die er hing was grandioos. Zelf heb ik Ruisbroek ontdekt begin jaren 90 waar toen de eerste banger wedstrijden aldaar werden verreden. In het begin wist je dan ook niet wat je zag en zeker de eerste world cup staan nog goed in mijn geheugen.
Zo hebben we het banger racen in de jaren steeds populairder zien worden en ook het aantal toeschouwers dat naar Ruisbroek kwam kijken. Ook steeds meer bangers coureurs kwamen vanuit Nederland, Belgie, Duitsland en zeker niet vergeten Engeland (waaronder de Bears) want die vonden ook de sfeer uniek. Maar het was ook niet alleen de racedag zelf die leuk was maar zeker ook de zaterdag avonden voor de race. Iedereen kwam kletsen en er werd altijd een groot kampvuur gemaakt waar iedereen gezellig omheen stond.Voor het Pewi team was het ook het circuit waar het allemaal begon. Nadat alleen Nicky Jansen al voorheen in Baarlo, Gendt en Lelystad had gereden, begon ik zelf in 1998 in de prive cars te rijden op Ruisbroek. Het jaar erop volgde William en Nicky en vonden het echt geschikt circuit waar je kon racen voor weinig geld. Daarna ging het snel en groeide Pewi gestaag. Ruisbroek stond eigenlijk ook bekend vanwege zijn weer, heel slecht of erg warm.
Zo staat de herinnering mij goed bij dat Mark ‘Devastator’ de Laat zijn eerste destruction won, op een dag dat er meer regen viel als anders in de maand. Ook moeder ‘Tonnie de Laat ‘ vond het gezellig en die dag 2 keer de dijk afgleed en helemaal onder de modder kwam te zitten, maar dat waren we snel vergeten. Zo zijn er veel mooie herinneringen aan Ruisbroek.Helaas was op 20-21 oktober het laaste weekend. The final countdown werd de laatste wedstrijd vernoemt. Vele bangercoureurs kwamen op deze wedstrijd af, en vele hadden zelfs 2 auto's bij. Het werd een prachtige afsluiter met zaterdag harde wedstrijden, en een fantastische zaterdagavond met misschien wel het grootste kampvuur in al die jaren Ruisbroek.
De zondag
was ook super en er ook de saloonstockcars waren geweldig die ook een
grote rol hebben gespeeld in de historie van de baan. Het werd een prachtdag
racen met nog een prive car destruction die niemand vergeet (2 auto's
kwamen op elkaar te staan en reden zo enekele ronden rond). Maar helaas
daarna was het over. Een uniek circuit ging dicht, maar een ding is zeker:
ik ben blij dat ik er jaren ben geweest en de herinneringen zullen we
altijd blijven houden.
Ruisbroek ‘Gone, but not forgotten’
Door Peter van Oijen.
Terug naar boven